Cezary Doda, bas-baryton
Występował przed publicznością od osiemnastego roku życia. Pierwsze kroki na estradzie koncertowej i scenie teatralnej stawiał jako skrzypek solista w tournee operetkowych. Akompaniował na skrzypcach ówczesnym gwiazdom Operetki Warszawskiej. Jedną z nich był popularny tenor Mieczysław Wojnicki.
Otoczony głosami profesjonalistów Cezary pokochał operę.
W przygotowaniach do egzaminów na wydział wokalno-aktorski Akademii Muzycznej wiedzy i doświadczenia użyczyli mu bas Teatru Wielkiego w Warszawie – Edward Pawlak i aktorka przedwojennych scen Janina Godlewska-Bogucka, znana także dzięki oskarowemu filmowi „Pianista”, który m.in. opowiada o jej heroicznych czynach w czasie okupacji niemieckiej.
Ponadto wskazówek aktorskich udzielił przyszłemu śpiewakowi ówczesny gwiazdor filmowy Tomasz Stockinger.
Warszawska Akademia Muzyczna przygotowała Cezarego do zawodu śpiewaka pod skrzydłami Aliny Bolechowskiej, niegdyś gwiazdy Teatru Wielkiego, w chwili ówczesnej konsultantki wokalnej opery stołecznej. Jedną z uczennic Aliny Bolechowskiej była gwiazda opery Ewa Podleś.
Po otrzymaniu dyplomu Akademii Muzycznej im.Fryderyka Chopina Cezary wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie zaczął współpracę z nowojorskimi operami i biurami koncertowymi.
Brandenburg Opera, Liederkranz Opera, Di Capo Opera, New York Chamber Opera i National Lyric Opera zaoferowały mu role w przedstawieniach i występy na estradach koncertowych.
Był księciem Greminem w „Eugeniuszu Onieginie” Czajkowskiego, Fordem w „Wesołych Kumoszkach z Windsoru” Niccolaia, śpiewał w „Królu Włóczęgów” Friemla, był królem Szkocji w „Ariodante” Handla, bonapartystą Angelottim w „Tosce” Pucciniego. „Rigoletto” Verdiego w jednej inscenizacji przyniósł mu rolę księcia Ceprano, w innej postać zabójcy Sparafucile. Grał królów i służących. Kapłanów i libertynów.
Miłość do muzyki nie ograniczała Cezarego wyłącznie do opery. Pieśniarstwo, jak i kantatowo-orytoryjny świat dźwiękowy miały mu wiele do zaoferowania. Także w znaczeniu historycznym.
W 1999 roku Cezary miał zaszczyt wziąć udział w koncercie, który po raz pierwszy w historii nowojorskiej Carnegie Hall zaprezentował Fryderyka Chopina nie tylko jako twórcę dzieł fortepianowych, ale także jako kompozytora muzyki wokalnej. Pierwszy raz z najsłynniejszej sceny koncertowej Ameryki popłynęła muzyka wielkiego Fryderyka ze słowami Adama Mickiewicza i innych poetów. Po polsku.
W Carnegie Hall Cezary wystąpił trzykrotnie. Sala Weil Recital była pierwsza, po niej kolejno Stern Auditorium i Zankel Hall.
Inne historyczne wydarzenie z udziałem Cezarego Dody miało miejsce w Katedrze Sw.Patryka na Manhattanie. Także w roku 1999 odbyła się tam pierwsza msza w języku polskim. Ilość uczestniczących przekroczyła oczekiwania organizatorów. Ruch kołowy na Piątej Aleji musiał zostać przekierowany. Cezary był tego dnia w katedrze jednym z kilku solistów prezentujących repertuar oratoryjny i średniowieczną muzykę liturgiczną z oryginalnym polskim tekstem.
Jako finalista konkursu im.Marcelli Sembrich i laureat grantu Fundacji Kościuszkowskiej, Cezary występował dla Fundacji wielokrotnie. Jednym z pamiętnych wydarzeń zorganizowanych przez to „Amerykańskie Centrum Polskiej Kultury” był bal w Wielkiej Sali Waldorf Astoria na Park Avenue. Wśród gości honorowych, najbliżej estrady, wykonań Cezarego słuchały m.in. Martha Eggerth-Kiepura i Lee Radziwiłł.
Poza operą Cezary Doda często brał udział w koncertach na cele charytatywne. M.in na odbudowę Teatru Polskiego we Wrocławiu, na pomoc powodzianom w Polsce, na rzecz osób niepełnosprawnych. Zanim przeszedł na wczesną „wokalną emeryturę” w roku 2010, całkowity dochód z ostatniego koncertu przekazał na rzecz Amerykańskiego Stowarzyszenia Do Walki z Rakiem.
Cezary Doda, głos radia i telewizji
Jeszcze przed ukończeniem wydziału wokalno-aktorskiego Warszawskiej Akademii Muzycznej, Cezary stał się głosem studia nagraniowego jego Alma Mater.
„Kronika Filmowa” , używana przez studentów wydziału Reżyserii Dźwięku do ćwiczeń nad łączeniem obrazu ze ścieżką dźwiękową, wymagała głosu, który mógłby zastąpić znanych komentatorów. Bas-baryton Cezarego okazał się godny tego zadania.
Kiedy Mur Berliński przestał dzielić wschód Europy od zachodu i nowy porządek ruszał ku dziejowym wyzwaniom, przyszły śpiewak,a wówczas młody lektor, nagrywał dla pierwszych niezależnych stacji radiowych. Niewielu słuchaczy rozpoznawało wówczas nowe głosy radia i telewizji, ale sam fakt zaistnienia wolnego rynku w mediach dawał nadzieję na odmianę losów całego kraju.
Pierwsze niezależne sesje nagraniowe powstawały w prymitywnych warunkach. Przyszli reżyserzy dźwięku wypożyczali sprzęt od uczelni i przyjaciół mających kontakty z Zachodem. Profesjonalne mikrofony były niezwykle trudne do zdobycia. Na prędce budowane studia nagraniowe, często w piwnicach budynków mieszkalnych i domów kultury, zamiast niedostępnych płytek wyciszających, miały na ścianach tacki, na jakich w sklepach spożywczych sprzedawano nabiał. Nowy, odważny świat wykluwał się z niedostatku.
Głos Cezarego wspierał wolny rynek od samego początku. Zaproszony do pierwszej reklamy polecającej nowe radio, dziś znane jako „Zetka”, Cezary anonsował korzyści wolnego rynku z głośników radiowych w całej Polsce. W pierwszej reklamie „Radia Zet” jego głos zabrzmiał do spółki z głosem przyszłego aktora teatru i filmu Rafała Królikowskiego.
W 1991 roku Cezary wyjechał do USA. Polonijne rozgłośnie Nowego Jorku i Chicago natychmiast zgłosiły się do współpracy. Jego głos reklamował Polskie Linie Lotnicze LOT, Linie FinAir, firmy telefoniczne, w tym telekomumikacyjne giganty , jak AT&T i Sprint. Z głośników radiowych i telewizyjnych polecał banki, w tym Polsko-Słowiańską Federalną Unię Kredytową. Nowojorskie agencje reklamowe, jak YAR Communications and Young & Rubicam stały się jego klientami. Zaproszony do współpracy z Amerykańskimi Związkami Zawodowymi Aktorów Scen, Filmu i Telewizji (SAG-AFTRA) zachęcał Polonię do udziału w spisach powszechnych, w tym Census 2000. Nagrywał w wielu studiach Manhattanu i w słynnych Bell Labs w New Jersey. Polskojęzyczne rozgłośnie radiowe i stacje tv używały „spotów” z głosem Cezarego w Nowym Jorku, Chicago, Detroit, Los Angeles i na Florydzie.
Jego głos i doświadczenie sceniczne wielokrotnie służyły Amerykańskiej Polonii w charakterze MC. Przed wielotysięczną publicznością scen Nowego Jorku prezentował przedstawienia teatrów z Polski z udziałem wielu gwiazd. Byli wród nich m.in. Piotr Fronczewski i Magdalena Zawadzka. W studiach nagraniowych, z polskich aktorów mieszkających w USA, pracował m.in. z Elżbietą Czyżewską.
Cezary mieszka na Kew Gardens w Nowym Jorku. Doświadczenie reklamowe służy mu w kolejnych przedsięwzięciach. Obecnie w charakterze brokera nieruchomości reprezentuje bezpośrednio sprzedawców, jak i firmy deweloperskie.